Είναι συχνή πάθηση σε νεαρά κυρίως άτομα,ηλικίας μεταξύ 15-40 ετών, και συχνότερη στους άνδρες
(αναλογία 3-4:1). Άλλη ονομασία της είναι τριχοφωλεακή κύστη, διότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν τρίχες ενσφηνωμένες μέσα στο δέρμα της περιοχής του κόκκυγος οι οποίες και προκαλούν την φλεγμονή που χαρακτηρίζει την πάθηση.
Ακριβής αιτιολογία δεν είναι γνωστή. Παλαιότερα υπήρχε η άποψη της συγγενούς αιτιολογίας, αλλά σήμερα επικρατεί
η άποψη της επίκτητης πάθησης.
Είναι συχνότερη σε ασθενείς που κάθονται πολύ, όπως μαθητές και οδηγοί, και σε δασύτριχους και παχύσαρκους.
Χρόνια εκροή οροπυώδους υγρού από το στόμιο ενός συριγγώδους πόρου( ή περισσοτέρων), στην ιεροκοκκυγική περιοχή ή σπανιότερα προς την πρωκτική περιοχή. Επίσης υποτροπιάζοντα αποστήματα ητς περιοχής.
Είναι σχετικά εύκολη, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις στην μεσογλουτιαία σχισμή φαίνονται ένας ή περισσότεροι συριγγώδεις πόροι απ` όπου προβάλλουν τρίχες.
Ενίοτε υπάρχει ψηλαφητή διόγκωση της σχισμής, χωρίς συριγγώδες στόμιο αλλά με ευαισθησία.
Σε λίγες περιπτώσεις πρέπει να γίνει από αποστήματα-συρίγγια του πρωκτού που εκβάλουν στο κατώτερο τμήμα
του κόκκυγος.
Είναι πάντοτε χειρουργική.
Αν ο ασθενής είναι συνεργάσιμος μπορεί με τοπική αναισθησία να γίνει αφαίρεση των τριχών και διάνοιξη των
συριγγωδών πόρων. Το τραύμα παραμένει ανοικτό και η επούλωση γίνεται με συχνές αλλαγές, πάντοτε υπό την
επιτήρηση του χειρουργού. Απαιτείται τακτική αποτρίχωση της περιοχής τουλάχιστον γιά ένα χρόνο διά την αποφυγή της υποτροπής.
Εναλλακτικά τα ανωτέρω γίνονται με γενική αναισθησία.
Αναφαίρονται και η κλειστή ή η ημίκλειστη μέθοδος αλλά δεν υπερτερούν της ανοικτής μεθόδου, διότι παρουσιάζουν μεγαλύτερο ποσοστό υποτροπών.